Axer – Mrozowska – Cywińska. O dwóch polskich inscenizacjach Szklanej menażerii Tennessee Williamsa (w osiemdziesiątą rocznicę premiery Szklanej menażerii na Broadwayu)

Abstrakt

Artykuł dotyczy dwóch polskich inscenizacji Szklanej menażerii Tennessee Williamsa: spektaklu w reżyserii Erwina Axera, pokazanego po raz pierwszy w łódzkim Teatrze Kameralnym Domu Żołnierza w 1947 roku, i przedstawienia stworzonego przez Izabellę Cywińską, które miało swoją premierę w 1967 roku w Teatrze Współczesnym w Warszawie. W obu tych realizacjach wystąpiła wybitna aktorka Zofia Mrozowska, która u Axera wcieliła się w rolę Laury, czyli córki, a u Cywińskiej zagrała Amandę, czyli matkę. Choć role te są zupełnie różne (Laura głównie milczy, podczas gdy Amanda nie przestaje mówić), Mrozowska w obu była bardzo
przekonująca i chwalona, zarówno przez zawodowych krytyków, jak i przez publiczność. Axer, który – poszukując nowego repertuaru i nowych technik teatralnych – w 1947 roku wprowadził Szklaną menażerię na polskie sceny, miał swój udział również w przedstawieniu Cywińskiej. Wystawiono je bowiem w czasie, gdy
kierował warszawskim Teatrem Współczesnym.